Bye Vietnam, Hello Cambodja

Hallo allemaal,

Me laatste 2 dagen van Vietnam waren een feit.
Eindelijk dan toch de trip geboekt richting de Cu Chi tunnels.
Deze tunnels werden gebruikt in de oorlog tegen de Amerikanen en diende als geheime wapen.
Na een goede 2,5uur rijden met de bus arriveerde we. We hadden een erg grote groep waardoor foto's maken lastig was en ook vanwege het verkeer waren we aardig aan de late kant, dus het tempo moest erin.
We kwamen in de jungle terecht en best een gek idee dat hier dus een oorlog is uitgevochten vorige eeuw.
We kwamen bij de 1ste boobytrap. Een gat met bladeren eroverheen en een soort luik en als je erop ging staan viel je in een gat waar dus geslepen bamboestokken uitstaken. Best bizar en veel Amerikanen zijn hierdoor ernstig gewond geraakt of zelfs overleden.
We kwamen daarna op een plek waar echt hele smalle tunnels waren en waar de Vietnamezen zich schuil hielden. Dit was echt smal en daardoor besef je wel als je overlevingsdrang hebt waardoor je toe in staat bent.
Stukje verderop was er een gedeelte met wapens die ze gebruikte tijdens deze oorlog en echt bizar wat ze uitvonden om de Amerikanen in vallen te lokken.
Vooral veel voorwerpen met scherpe punten om ze blind te maken of ernstig te verwonden of zelfs te vermoorden.
We mochten ook in een tunnel kruipen 20meter. Het was echt enorm smal en ontzettend warm, maar gaaf om te doen, maar na 20 meter was ik blij dat ik eruit kon.
De tourguide vertelde ook dat Vietnamezen hun slippers verkeerd om droegen dus de neus van de neus van de slipper bij de hak, dit om de Amerikanen te misleiden welke richting ze opliepen.
Na een goede 2uur was de tour afgelopen en keerde we terug naar het hostel.
Aangekomen in het hostel een hapje gegeten en alvast mijn tas ingepakt voor de volgende dag en nog met een groepje mensen gekaart en wat gekletst.

De wekker ging om 09.00uur. Tijd voor een douche, ontbijt, souvenier scoren voor de petekinderen en tijd om uit te checken.
Kim en ik vervolgde onze reis richting Cambodja, onwijs veel zin in en ook weer een nieuwe uitdaging en nieuw land om te ontdekken.
Ik dacht dat Kim haar wekker had gezet en we moesten ons om 11.15uur melden bij een reisbureau, echter om 11.00uur nog geen Kim beneden dus ik besloot even te gaan kijken en ja hoor haha ze lag nog te slapen, alarm niet afgegaan. Dus vliegensvlug was ze beneden en dus sprinten naar reisbureau.
Maar Azië zou Azië niet zijn als we op tijd konden vertrekken.
Om 12.00uur zaten we er nog en uiteindelijk had Kim wel kunnen ontbijten.
Nu komt het grappigste deel. We werden opgehaald door een busje die ons naar de grote bus bracht. De bus vertrok gewoon om de hoek van ons hostel hahaha wij lagen helemaal dubbel.
De bus inclusief grensovergang kostte ons een 7uur en we kletste wat, sliepen wat en natuurlijk werd er weer wat afgelachen met gekke selfies en woordgrappen.
Aan de grens ging alles erg vlot. In de bus moesten we ons paspoort afgeven en 35dollar betalen en de man van de bus gaf dit af bij de douane. We moesten als groep bij elkaar blijven en als je naam werd omgeroepen kon je weer plaatsnemen in de bus.
Na nog een 3uur rijden kwamen we aan in Phnom Penh.
We namen een tuktuk naar ons hostel en bij aankomst dachten we dat we verkeerd waren. Het zag echt enorm luxe uit. Een zwembad, biljarttafel, tafelvoetbal en dartbord en een mooie bar. We waren toch echt goed en dat voor 5euro per nacht.
Spullen weggelegd en toen kwam denk ik de meest bizarre avond tot dusver van mijn vakantie.
Kim en ik hadden wat eten besteld rond 19.30uur. Happy hour was tot 20.00uur dus het ging al rap in een half uur en we hadden besloten rustig aan te doen omdat we de dag daarna de Killingfields en S21 wilde bezoeken.
We leerde Casper kennen een man uit Rotterdam en een Franse gast.
Het tempo qua bier werd opgeschroefd en we speelde tafelvoetbal en uiteindelijk was het 00.00uur dus de laatste ronde.
Niet verstandig, maar we gingen toch maar even een discotheek in want de smaak zat erin.
Er werd wat afgelachen, gedanst, maar vooral aardig wat weggetankt.
Echt een topavond, alleen iedereen was zo dronken dat we elkaar zijn kwijtgeraakt.
Al met al iedereen goed thuis en de dag daarna zaten we aan het ontbijt en iedereen wist nog een klein deel te herinneren, maar echt een topavond.
Zoals jullie al kunnen raden werden de Killingfields en de S21 niks vandaag en besloten we te chillen aan het zwembad.
De dag daarna richting de Killingfields en de S21.
Persoonlijk het meest ingrijpende wat ik ooit heb gezien.
Ik wil er liever niet teveel over kwijt in dit verslag vanwege het feit dat ik nog steeds misselijk word als ik eraan denk en ook voor mensen die het misschien ooit nog willen bezoeken blijft het een verrassing.
Wie meer informatie erover wil lezen kan natuurlijk via google genoeg hierover vinden. Hopelijk begrijpen jullie dit.
Op de terugweg gegeten bij Frizz. Dit had Leo van Noort ons aanbevolen, helaas was Fritz er zelf niet, maar eten was er heerlijk.
Na een zware middag aangekomen in hostel, even gedoucht en Engels voetbal gekeken in hostel met een biertje en gelijk de tas gepakt.

in de ochtend uitgecheckt en met de bus richting Sihanoukville een eiland met een strand in zuiden.
Wederom mazzel met het hostel, erg ruim, grote kamers en een zwembad.
In de avond weinig gedaan en vroeg gaan slapen.
De dag daarna richting de stad gegaan en wat gaan chillen en even strand meegepakt.
In de avond gaan eten bij Harry een Duitse man en schnitzel met patat gegeten , maar een schnitzel, dat waren er 2 in 1.
Later bij hostel nog even gaan chillen en de dag daarna de boot gepakt naar Koh Rong Samloem een eiland met ongeveer een 20min varen met speedboot.
Aangekomen op echt een smal , maar heel gezellig eiland.
Geen wifi en weinig stroom, maar echt lekker om even op rust te komen.
We hebben eigenlijk 2 dagen aan strand gelegen, lekker wat gegeten en er was bij ons hostel een vuurshow en kampvuur, heel relax.
De terugrit was horror.
We zaten op echt een hele kleine speedboot met plek voor 20 personen, maar er waren er 50 aan boord.
We gingen tegen de golven in en een klappen dat die boot maakte, soms zelfs dat de hele boot loskwam van het water haha.
In Sihanoukville nog 1 nacht verbleven in een hostel voor 2 dollar maar naderhand wisten we waarom. Met 4mensen op elkaar gepakt en bloedheet, maar ach voor 2 dollar gaan we niet klagen.
In de avond met Kim wat biertjes gedaan en de bus geboekt naar Siem Reap waar we beide uit naar uitkeken.
Overdag nog even lekker bij het strand gegeten en wat wezen relaxen en toen wilde ik me reisverslag typen en kwam tot de conclusie: laptop kapot :(. Krijg hem nog steeds met geen mogelijkheid aan helaas, maar goed, heb garantie dus komt wel weer als ik thuis kom.
Tijdens de busrit echt heerlijk geslapen en Kim en ik dachten dat we een tussenstop hadden en wat bleek, we waren al in Siem Reap.
Tuktuk naar hostel genomen , maar was pas 07.00uur en konden pas om 14.00uur inchecken dus besloten we even lekker aan het zwembad gaan chillen en wat ontbeten en toen de stad ingegaan.
Het beviel me al direct, hele relaxe sfeer en druk, maar niet TE.
We liepen even langs wat marktjes, dronken een ijskoffie (nieuwe verslaving) en verkende de stad.
We gingen terug richting het hostel en leerde een meid uit Delft kennen, Marit.
Gezellig wat gekletst en we besloten naar The Dutch Snack te gaan.
Echt zo aan toe hoe gek het ook klinkt. Bestelde een patat curry, fricandel speciaal en kaassoufle. Dit was echt genieten.
Daarna nog over de nightmarket gelopen en besloten vroeg terug te gaan en bij het zwembad nog wat gedronken en toen naar bed.
Vandaag stond Ankorwat op programma het bekende tempelcomplex.
We besloten een 1dag ticket te boeken en regelde een tuktuk.
Ik heb heel veel goede verhalen gehoord en er was ook een tempel waar de film Tomb Raider is opgenomen met Angelina Jolie.
Om heel eerlijk te zijn vond ik het allemaalwat tegenvallen en toch veel dezelfde structuur.
Ankorwat was gaaf, maar enorm toeristisch, maar dat weet je van te voren.
Na een goede 4uur hielden we het voorgezien, was ook bloedheet en we hadden niet het gevoel dat het nog veel beter ging worden. Misschien jammer, maar heb er geen spijt van.
Terug in het hostel achter de pc gekropen en dit verslag getypt en Casper is ook gearriveerd hier en superleuk hem weer te zien.

Als laatste wil ik nog kwijt dat voor mij er wel een besef is gekomen dat ik ondanks ik super trots ben op wat ik al heb gedaan er toch een moment is gekomen dat het mooi is geweest allemaal.
Geniet nog steeds, leer leuke mensen kennen, maar toch blijft Nederland mijn thuis en mis mijn familie en vrienden en verlang ergens ook weer naar het geregelde leven hoe gek dit voor sommige misschien klinkt.
Ik zal tot mijn terugvlucht blijven genieten van alles om me heen en mijn avontuur.
Denk wel dat ik zo rond eind februari weer terugkeer naar Nederland.

Ik wil ook nog even benoemen dat ik het onwijs leuk vind sommige reacties hier en op Facebook te lezen, de steun die ik krijg van mensen en waardering en ook hoe mensen meeleven.
Geeft me ook energie !
Als laatste wil ik ook Leo van Noort bedanken voor alle tips tot dusver en nu ook voor mijn volgende bestemming (Laos) een erg uitgebreide mail met tips ontvangen ! Dankjewel vriend !

Nu is het hier 17.00uur en Happy Hour begint, bier voor 0,50cent dus ik vind dit een goede reden mijn blog af te sluiten :-) !

Ik hou jullie op de hoogte tot mijn terugkomt en hopelijk vind iedereen het nog steeds leuk te lezen !

Groetjes vanuit Siem Reap ! Tom