Laatste stukje Vietnam
Door: Tom Degens
Blijf op de hoogte en volg Tom
11 Januari 2017 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Hallo allemaal,
Nog even een goede maaltijd gegeten en we zaten klaar voor de bus.
Samen met Lulia een meid uit Argentinië en Eline uit Amerika.
We hadden alle drie een fles wijn gekocht en ik had spel kaarten mee om de lange busrit draaglijker te maken.
Rond 18.15uur begonnen we aan onze reis van een goede uiteindelijk 23uur.
We deden een kaartje leggen, wat kletsen en uiteindelijk na een goed half uur al ons eerste probleem, de wijn was al op haha :-).
Na een goede 3uur reizen stopte we langs de weg bij een wegrestaurant. Ik bestelde rijst met kip en een ei.
Het had alles weg behalve van kip, god mag weten wat het was, maar ach :-). Doorhappen en spoelen met een biertje.
We namen nog wat bier mee voor in de bus.
Rond 23.30uur besloten we te gaan slapen.
We lagen achterin dus met zijn drieën op elkaar gepakt, maar nog ruimte genoeg.
Rond 06.00uur werden we wakker omdat de bus stopte en de meiden eruit moesten en ik moest overstappen op een andere bus.
Daar ontmoette ik al snel Steve een jongen uit Engeland die ook richting Ho Chi Minh ging.
We kletste wat, sloten onze ogen en voor we het wisten waren we al in Ho Chi Minh, het viel al met al reuze mee, al was ik wel kapot.
We kwamen rond de klok van 18.00uur aan en hadden afgesproken in mijn hostel rond 20.00uur.
Ik verblijf in de Crazy Dutch hostel met een eigenaar genaamd Steve die oorspronkelijk uit Ierland is maar 21jaar in Amsterdam en 5jaar in Eindhoven heeft gewoond en nu samen is met zijn vriendin en dit hostel runt.
Erg vriendelijke man die jawel BITTERBALLEN op het menu heeft haha.
Even uitgerust, gedoucht en besloten om een biertje te doen met Steve uit Engeland.
We vonden een bar aan de straat waar ze bier verkochten voor 15.000 dong voor een fles, omgerekend een 0,70cent.
Gezien de reis erin hakte ging het niet zoals ik van mezelf gewend ben qua tempo en hoeveelheid :-).
Rond 00.00uur moest ik Steve wakker maken haha hij viel rechtop in slaap.
De dag daarna zouden we een city tour maken, maar hij was zijn telefoon op weg naar huis kwijtgeraakt en dus wilde hij wat dingen regelen.
Ik bleef even chillen in me hostel met mensen die er ook verbleven.
Enorm prettig hostel met veel leuke mensen.
Ik had gepland maar 2 dagen te verblijven, maar toch met 2nachten verlengd.
Mensen tijdens mijn reis spraken slecht over Ho Chi Minh, maar ik vind het een leuke stad en ondanks de drukte van de stad, toch even lekker ergens langer te verblijven om batterij op te laden en verdere reisplannen te maken.
Ook omdat ik wist dat mensen die ik eerder had ontmoet ook deze kant opkwamen en ik het leuk vind ze weer te zien.
Ik leerde Cyrele kennen een meid uit Hoorn die net aangekomen was en we gingen een wandeling maken door de stad.
Het verkeer hier is nogal indrukwekkend, scooters en auto.s rijden door elkaar heen, zebrapaden zijn overbodig en ook een rood stoplicht is geen garantie dat ze stoppen en de wegen zijn groot dus oversteken hier lijkt zowat op topsport haha.
Hoe druk het ook is, het is wel georganiseerd, scooters rijden om je heen, soms moet jezelf even aan de kant springen en auto's is maar afwachten wat die doen :-).
We liepen even een shoppingmall binnen waar we beide een paar schoenen kochten en Cyrele is afdingen niet gewend en ze ging akkoord met 1,5miljoen (ongeveer 50euro) voor een paar Adidas voor haar en Vans voor mij en die jongen rekende zich al rijk.
Ik pakte zijn rekenmachine, onmisbaar tijdens onderhandelen over de prijs.
Ik zette 800.000 dong in voor 2paar en bleef hierbij.
Hij lachte en zette 1,3miljoen in en vroeg of ik beter bod kon doen, nou nee haha 800.000 en ik hield vol en uiteindelijk gelukt.
Het zou nog goedkoper kunnen, maar je ziet heel veel nepschoenen en natuurlijk zijn deze ook nep al zie je het er minder goed aan dan die andere.
Met de schoenen in the pocket liepen we verder richting het standbeeld van Ho Chi Minh.
Ho Chi Minh was een Vietnamese communistische revolutionaire leider die premier (1945-1955) en president (1945-1969) was van de Democratische Republiek Vietnam (Noord-Vietnam). Hij speelde een sleutelrol in de stichting van de Democratische Republiek Vietnam in 1945, alsook in die van het Volksleger van Vietnam (PAVN) en de Vietcong (NLF of VC) tijdens de Vietnamoorlog.
De hoofdstad heet Saigon en werd na de dood vernoemd naar Ho Chi Minh, maar beide namen worden nog wel gebruikt.
Hij stief op 2 september 1969, maar 2 september is een feestdag in Vietnam en dus werd zijn overleden een dag later bekend gemaakt.
Na het zien van zijn standbeeld zijn we nog naar de haven gelopen wat niet heel boeiend was en toen weer richting hostel.
Na even wat gegeten te hebben en ik had toch even trek in een hamburger hebben we wat biertjes gedaan met mensen uit het hostel en we leerde Paulien en Patty kennen ook beide uit Nederland.
Patty werd ook in de zorg met moeilijke jongere en echt grappig, ze is echt van een goede aanpak en geen softie dus haar verhalen waren leuk om naar te luisteren.
Na wat drankjes bed ingedoken want de dag daarna stond het Museum of War op het programma.
We besloten lekker erheen te wandelen in een goed brandende zon, eindelijk geen regen :-).
Na een kleine 2kilometer kwamen we aan en gingen we naar binnen. We moesten op de derde etage beginnen.
Ik was al gewaarschuwd voor gruwelijke foto's en een eenzijdig verhaal beschreven vanuit de ogen van Vietnamezen.
Dit was ook zo, als je die foto's zag dacht je "wat kunnen mensen elkaar aandoen" vreselijk. Er werd geen onderscheid gemaakt tussen man, vrouw of kind.
Verder probeerde ik te lezen hoe het eraan toeging en de verhaallijn te begrijpen, maar het was erg onsamenhangend en moeilijk te volgen.
Op de ene foto was het 1966 en de andere 1973 en weer andere 1969.
Maar het was zeker het bezoeken waard.
Na het museum gingen we richting China town wat weinig weghad van China town haha en we wilde de markt zien, maar dat gaven we al snel om.
Ontzettend druk, hele smalle paden waar ook scooters doorheen raden. Je moest constant uitwijken of wegduiken.
We namen de lokale bus terug en Patty ging door naar hostel omdat haar vlucht naar de Filippijnen vertrok in een paar uur.
Die avond ontmoette ik Roy een oude man uit Engeland die echt al overal ter wereld was geweest met mooie verhalen.
Ook voetbalfan, maar vooral zijn reisverhalen waren de moeite.
We gingen even wat barretjes verkennen en werd toch later dan gepland :-).
De dag daarna uitkateren en wachten op Kim, die ik al in eerder in reisverslag heb benoemd uit Den Haag.
Ze arriveerde rond 16.00uur en na even bijgekletst te hebben arriveerde ook Roy weer en het Belgische koppel uit Gent.
Even beetje kaarten en een rustige bar opgezocht om te poolen.
Volgende dag ontbeten en samen met Kim beetje opgezocht hoe we naar Cambodja gaan.
Je kan via de Mekong Delta rivier gaan en vanuit daar de bus een boot of een rechtstreeks bus vanuit Ho Chi Minh, dit laatste werd onze keus.
Scheelt een hoop geld en die Mekong Delta tour schijnt heel toeristisch te zijn en niet heel erg de moeite heb ik van verschillende mensen gehoord.
Dit keer werd het een vroege avond naar bed en nu ik dit reisverslag typ is het mijn laatste dag Ho Chi Minh en wacht ik voor de bus richting de Chu Chi tunnels, deze tunnels zijn cruciaal geweest tijdens de oorlog met de Amerikanen en werkte ergens misleiden omdat Vietnamezen zich daarin schuil hielden en niemand dus wist waar ze allemaal vandaan kwamen, kijk er erg naar uit.
Hoe deze tunnels waren en mijn reis naar Cambodja verliep zal ik vertellen in mijn volgende verhaal.
Tot dusver geniet ik ook nog van het weer aangezien ik foto's zie op Facebook van sneeuwpoppen en mensen die de voorruit van de auto moeten krabben.
Nog even en ik mag er ook weer aan wennen :-).
Groetjes Tom
Nog even een goede maaltijd gegeten en we zaten klaar voor de bus.
Samen met Lulia een meid uit Argentinië en Eline uit Amerika.
We hadden alle drie een fles wijn gekocht en ik had spel kaarten mee om de lange busrit draaglijker te maken.
Rond 18.15uur begonnen we aan onze reis van een goede uiteindelijk 23uur.
We deden een kaartje leggen, wat kletsen en uiteindelijk na een goed half uur al ons eerste probleem, de wijn was al op haha :-).
Na een goede 3uur reizen stopte we langs de weg bij een wegrestaurant. Ik bestelde rijst met kip en een ei.
Het had alles weg behalve van kip, god mag weten wat het was, maar ach :-). Doorhappen en spoelen met een biertje.
We namen nog wat bier mee voor in de bus.
Rond 23.30uur besloten we te gaan slapen.
We lagen achterin dus met zijn drieën op elkaar gepakt, maar nog ruimte genoeg.
Rond 06.00uur werden we wakker omdat de bus stopte en de meiden eruit moesten en ik moest overstappen op een andere bus.
Daar ontmoette ik al snel Steve een jongen uit Engeland die ook richting Ho Chi Minh ging.
We kletste wat, sloten onze ogen en voor we het wisten waren we al in Ho Chi Minh, het viel al met al reuze mee, al was ik wel kapot.
We kwamen rond de klok van 18.00uur aan en hadden afgesproken in mijn hostel rond 20.00uur.
Ik verblijf in de Crazy Dutch hostel met een eigenaar genaamd Steve die oorspronkelijk uit Ierland is maar 21jaar in Amsterdam en 5jaar in Eindhoven heeft gewoond en nu samen is met zijn vriendin en dit hostel runt.
Erg vriendelijke man die jawel BITTERBALLEN op het menu heeft haha.
Even uitgerust, gedoucht en besloten om een biertje te doen met Steve uit Engeland.
We vonden een bar aan de straat waar ze bier verkochten voor 15.000 dong voor een fles, omgerekend een 0,70cent.
Gezien de reis erin hakte ging het niet zoals ik van mezelf gewend ben qua tempo en hoeveelheid :-).
Rond 00.00uur moest ik Steve wakker maken haha hij viel rechtop in slaap.
De dag daarna zouden we een city tour maken, maar hij was zijn telefoon op weg naar huis kwijtgeraakt en dus wilde hij wat dingen regelen.
Ik bleef even chillen in me hostel met mensen die er ook verbleven.
Enorm prettig hostel met veel leuke mensen.
Ik had gepland maar 2 dagen te verblijven, maar toch met 2nachten verlengd.
Mensen tijdens mijn reis spraken slecht over Ho Chi Minh, maar ik vind het een leuke stad en ondanks de drukte van de stad, toch even lekker ergens langer te verblijven om batterij op te laden en verdere reisplannen te maken.
Ook omdat ik wist dat mensen die ik eerder had ontmoet ook deze kant opkwamen en ik het leuk vind ze weer te zien.
Ik leerde Cyrele kennen een meid uit Hoorn die net aangekomen was en we gingen een wandeling maken door de stad.
Het verkeer hier is nogal indrukwekkend, scooters en auto.s rijden door elkaar heen, zebrapaden zijn overbodig en ook een rood stoplicht is geen garantie dat ze stoppen en de wegen zijn groot dus oversteken hier lijkt zowat op topsport haha.
Hoe druk het ook is, het is wel georganiseerd, scooters rijden om je heen, soms moet jezelf even aan de kant springen en auto's is maar afwachten wat die doen :-).
We liepen even een shoppingmall binnen waar we beide een paar schoenen kochten en Cyrele is afdingen niet gewend en ze ging akkoord met 1,5miljoen (ongeveer 50euro) voor een paar Adidas voor haar en Vans voor mij en die jongen rekende zich al rijk.
Ik pakte zijn rekenmachine, onmisbaar tijdens onderhandelen over de prijs.
Ik zette 800.000 dong in voor 2paar en bleef hierbij.
Hij lachte en zette 1,3miljoen in en vroeg of ik beter bod kon doen, nou nee haha 800.000 en ik hield vol en uiteindelijk gelukt.
Het zou nog goedkoper kunnen, maar je ziet heel veel nepschoenen en natuurlijk zijn deze ook nep al zie je het er minder goed aan dan die andere.
Met de schoenen in the pocket liepen we verder richting het standbeeld van Ho Chi Minh.
Ho Chi Minh was een Vietnamese communistische revolutionaire leider die premier (1945-1955) en president (1945-1969) was van de Democratische Republiek Vietnam (Noord-Vietnam). Hij speelde een sleutelrol in de stichting van de Democratische Republiek Vietnam in 1945, alsook in die van het Volksleger van Vietnam (PAVN) en de Vietcong (NLF of VC) tijdens de Vietnamoorlog.
De hoofdstad heet Saigon en werd na de dood vernoemd naar Ho Chi Minh, maar beide namen worden nog wel gebruikt.
Hij stief op 2 september 1969, maar 2 september is een feestdag in Vietnam en dus werd zijn overleden een dag later bekend gemaakt.
Na het zien van zijn standbeeld zijn we nog naar de haven gelopen wat niet heel boeiend was en toen weer richting hostel.
Na even wat gegeten te hebben en ik had toch even trek in een hamburger hebben we wat biertjes gedaan met mensen uit het hostel en we leerde Paulien en Patty kennen ook beide uit Nederland.
Patty werd ook in de zorg met moeilijke jongere en echt grappig, ze is echt van een goede aanpak en geen softie dus haar verhalen waren leuk om naar te luisteren.
Na wat drankjes bed ingedoken want de dag daarna stond het Museum of War op het programma.
We besloten lekker erheen te wandelen in een goed brandende zon, eindelijk geen regen :-).
Na een kleine 2kilometer kwamen we aan en gingen we naar binnen. We moesten op de derde etage beginnen.
Ik was al gewaarschuwd voor gruwelijke foto's en een eenzijdig verhaal beschreven vanuit de ogen van Vietnamezen.
Dit was ook zo, als je die foto's zag dacht je "wat kunnen mensen elkaar aandoen" vreselijk. Er werd geen onderscheid gemaakt tussen man, vrouw of kind.
Verder probeerde ik te lezen hoe het eraan toeging en de verhaallijn te begrijpen, maar het was erg onsamenhangend en moeilijk te volgen.
Op de ene foto was het 1966 en de andere 1973 en weer andere 1969.
Maar het was zeker het bezoeken waard.
Na het museum gingen we richting China town wat weinig weghad van China town haha en we wilde de markt zien, maar dat gaven we al snel om.
Ontzettend druk, hele smalle paden waar ook scooters doorheen raden. Je moest constant uitwijken of wegduiken.
We namen de lokale bus terug en Patty ging door naar hostel omdat haar vlucht naar de Filippijnen vertrok in een paar uur.
Die avond ontmoette ik Roy een oude man uit Engeland die echt al overal ter wereld was geweest met mooie verhalen.
Ook voetbalfan, maar vooral zijn reisverhalen waren de moeite.
We gingen even wat barretjes verkennen en werd toch later dan gepland :-).
De dag daarna uitkateren en wachten op Kim, die ik al in eerder in reisverslag heb benoemd uit Den Haag.
Ze arriveerde rond 16.00uur en na even bijgekletst te hebben arriveerde ook Roy weer en het Belgische koppel uit Gent.
Even beetje kaarten en een rustige bar opgezocht om te poolen.
Volgende dag ontbeten en samen met Kim beetje opgezocht hoe we naar Cambodja gaan.
Je kan via de Mekong Delta rivier gaan en vanuit daar de bus een boot of een rechtstreeks bus vanuit Ho Chi Minh, dit laatste werd onze keus.
Scheelt een hoop geld en die Mekong Delta tour schijnt heel toeristisch te zijn en niet heel erg de moeite heb ik van verschillende mensen gehoord.
Dit keer werd het een vroege avond naar bed en nu ik dit reisverslag typ is het mijn laatste dag Ho Chi Minh en wacht ik voor de bus richting de Chu Chi tunnels, deze tunnels zijn cruciaal geweest tijdens de oorlog met de Amerikanen en werkte ergens misleiden omdat Vietnamezen zich daarin schuil hielden en niemand dus wist waar ze allemaal vandaan kwamen, kijk er erg naar uit.
Hoe deze tunnels waren en mijn reis naar Cambodja verliep zal ik vertellen in mijn volgende verhaal.
Tot dusver geniet ik ook nog van het weer aangezien ik foto's zie op Facebook van sneeuwpoppen en mensen die de voorruit van de auto moeten krabben.
Nog even en ik mag er ook weer aan wennen :-).
Groetjes Tom
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
