Ben ik weer :-) !

Hier ben ik weer na lange afwezigheid :-)
Na een boottocht van ongeveer 3uurtjes kwam ik aan in Gilli Trawangan.
Er zijn 3 eilanden met de naam Gilli.
Gilli Trawangan , Gilli Nemo en Gilli Air.
Die andere 2 zijn meer voor koppels en ultieme ontspanningen en Gilli T is voor de backpackers en ook wel voor party en relaxen.
Gilli T maakt dus geen gebruik van scooters of auto’s.
Alles gaat er lopend, fiets of paard en koets. De laatste optie heb ik nooit gekozen omdat deze dieren echt slecht behandeld worden was gewoon echt zielig om te zien.
Na een minuut of 5 lopen kwam ik aan bij mijn hostel.
Vriendelijk personeel en het zag er gezellig uit zo op het eerste oog. Ik ontmoette Myrthe uit Groningen die gelijk aan mijn accent kon horen dat ik uit Nederland kwam. We kletste wat en na de check in ontmoette ik India een meid uit Australië.
Later kwam nog een vriendin van India, Christina en we besloten om als avondeten naar de nightmarket te gaan.
Dit is een markt met allemaal kraampjes waar je eten kon uitzoeken en er is echt alles wat je maar wil en erg goedkoop en super lekker.
Ik nam noodles met kipsate en wat groente.
Na het eten besloten we een biertje te gaan doen bij het hostel. De jongens van het hostel waren er ook.
Toen maar eens het nacht leven gaan verkennen De 1ste stop was een karaoke bar waar ik tot de ontdekking ben gekomen dat ik dus geen natuurtalent ben, maar Myrthe wel. Het was er echt gezellig, alleen helaas niet zo druk.
Op een gegeven moment kwam een oudere man binnen, hij stelde zich heel binnensmonds voor en het liedje werd gestart. Hij danste een beetje gek, maar hij had er lol in, totdat hij begon te zingen. Hij had echt een geweldige stem en na het liedje leverde hij de microfoon in en liep zonder wat te zeggen de karaoke bar weer uit hahaha, geweldig.
Toen we uitgezongen waren besloten we naar een cafe/club te gaan in dezelfde straat.
Het is 1 lange straat met allemaal bars en iedere avond is er 1 club die langer geopend is.
De volgende club was gezellig met goede muziek, alleen bloed en bloedheet. Het zweet droop langs me gezicht af en dus besloten we aan de overkant het feestje voort te zetten, in de openluchtbar. Helaas maakte dit weinig verschil :-).
Rond een uurtje of 1 hield ik het voor gezien en besloot ik lekker terug te gaan naar het hostel om een beetje slaap te pakken.
De dag daarna stond er eigenlijk weinig op de planning. Myrthe moest gaan en dus ben ik met Christina en India richting een hotel gegaan om daar sneaky gebruik te maken van het zwembad. Heerlijk even relaxen. Amy en Tamira vanuit de vorige blog zouden ook deze dag arriveren dus besloot ik terug te gaan naar het hostel. Hun hadden eigenlijk een ander hostel geboekt, maar kwamen ineens binnenlopen, super gezellig :-).
Ook leerde ik een Belgische man kennen in ons hostel genaamd Rafael. 46jaar en echt een levensgenieter en heel leuk in de omgang.
Avond nummer 2. We gingen weer met een leuk groepje op stap, alleen was ik best moe en niet echt in de sfeer voor een big party dus besloot na de karaoke bar lekker richting het hostel te gaan en Rafael dacht er ook zo over.
De dag daarna kwamen een Ier en een Duitse jongen en hun hadden een spel kaarten bij zich.
Ik heb toen het spel genaamd “shithead” geleerd. Ik weet niet hoe ze bij de naam komen, maar het is echt een leuk spel waarbij je beetje geluk moet hebben met de kaarten, maar ook wel tactisch.
Na dit een tijdje gespeeld te hebben gingen de mensen stappen besloten Rafael en ik om een klein kroegje op te zoeken om El Classico oftewel Barcelona - Real Madrid te kijken.
We waren samen met 20 Indonesiërs die overduidelijk voor Real waren en Rafael en ik dus voor Barcelona haha.
Toen de 1-0 viel sprongen wij op en hun lachen, maar toen de 1-1 viel gebeurde het omgekeerde haha was erg gemoedelijk.
Na de wedstrijd lekker gaan slapen.
De dag daarna hebben we een fiets gehuurd om een beetje rondom het eiland te fietsen en de welbekende schommel die op werkelijk iedere foto staat te bezoeken.
Dit is een schommel in de zee en het enige trekpleister wat het eiland Gilli te bieden heeft.
Ikzelf vond het niet heel bijzonder , maar ben toch maar even gaan poseren haha.
Toen we onze toch wilde voortzetten kwam er een bui aan en besloten we snel een restaurant op te zoeken om te lunchen.
We waren net binnen of het begon te hozen niet normaal, tja regenseizoen :-). Meestal regen het dagelijks even 2/3uurtjes en dan koelt het ook gelijk lekker een beetje af, handig voor de nacht.
We kletste wat en ik nam een club sandwich, de beste die ik tot nu toe gegeten heb.
Toen we erachter kwamen dat het minder hard regende zijn we weer op de fiets gestapt en onze toch door de modder en gladde wegen naar het hostel voortgezet.
Ach het heeft ook wel zijn charme vind ik.
Zoals jullie misschien al opmerken, weinig spectaculaire belevenissen, maar komt puur doordat eiland niet meer te bieden heeft dan relaxen en party.
Uitgecheckt en wel en afscheid genomen van iedereen ging ik richting mijn boot die me naar Kuta bracht.
Ik heb Lombok overgeslagen omdat mensen die er waren geweest zeiden dat het er dus 8uur per dag regent en je dus amper iets kan doen/zien.
Kuta stond eigenlijk niet op me lijst omdat dit ook een party plek is, maar achteraf gezien heb ik zeker geen spijt.

Tijdens het wachten op me boot kwam ik een Duitse meid tegen die ik al eerder had leren kennen, stewardess bij Germanwings.
De boottocht kan ik met niet meer herinneren, want heb al de tijd heerlijk geslapen. Wel echt pijn aan me nek toen ik wakker werd haha helemaal verstijfd.
Op naar het busje en richting mijn hostel.
Iedereen werd links en rechts gedropt en we merkte wel al dat de chauffeur moeite had met de hostels te vinden.
Het was de bedoeling dat ik 19.00uur zou arriveren in het hostel, dat liep even anders.
Nadat iedereen was gedropt ging ik naast hem zitten en liet op de map zien via een foto waar het was.
“Do you know the way” vroeg ik en natuurlijk was zijn antwoord “yes”.
Na goed, hij doet het werk al tijdje dus vertrouwde hem al weet ik dat wanneer ze het niet weten ze ook yes zeggen uit fatsoen.
Ik had al gezien dat het vanuit de boot richting het hostel 30min rijden was, maar goed we hadden andere mensen moeten droppen meet het kon niet ver zijn.
Na 30min vroeg ik of hij zeker weten de weg wist “yes we are closed” nou prima dacht ik. Hij vertelde me dat ik over 5minuten was.
10minuten later heb ik hem de auto aan de kant laten zetten en zijn we samen uitgestapt en samen de weg gevraagd. Bleken we dus totaal in de verkeerde richting te zitten.
Terug in de taxi zei hij wel 100x sorry. Ik vertelde hem dat het niet uitmaakt, maar niet zomaar ergens heen rijden, ik wilde gewoon lekker inchecken en even chillen.
Terug de goede kan op vertelde hij me dingen te herkennen, inmiddels was ik al uur verder + 30minuten van al die mensen droppen.
Ik vertrouwde het niet meer en zag aan zijn gezicht dat we weer verkeerd zaten.
Toen begon ik wel even mijn geduld en al mijn lieve vrede te verliezen en vertelde hem dat ik echt naar me hostel wilde en als hij het niet weet gewoon moet vragen.
Ze kennen er geen GPS of TomTom en hij herkende gewoon de straat niet.
Na een omweg van 2,5uur dan eindelijk aangekomen bij het hostel en toen gebeurde iets wat ik niet snel had verwacht. Hij zei aan me “fuck hostel” dus met andere woorden “klote hostel” omdat hij het niet vond. Gaf hem alsnog netjes een hand en een bedankje en ging inchecken.
Op 1ste oog zag het er gezellig uit en merkte wel al de vriendelijkheid van het personeel.
Er stond een jongen aan de balie die er achteraf al tijdje bleek te zijn te kletsen als brugman.
Toen ik lachend vroeg of hij altijd zoveel praatte en ik wilde inchecken zei hij “offcourse offcourse offcourse” maar zijn stem ging steeds hoger haha.
Hij heet Muha uit Egypte, met een geweldige manier van vertellen.
Ingecheckt en wel vond ik dat ik een bier had verdiend en merkte wel op dat er weinig backpackers waren. Slechts Muha en 1 meid Shin uit Zweden.
We kletste wat en er kwam een gast genaamd Boy, lokale jongen bij ons zitten en nog 2 vrienden van hem die in een ander hostel werken.
Ze spraken goed Engels en toen pakte Boy die gitaar en begon te zingen.
Ik wist niet wat ik hoorde, wat een stem. Het is een heel smal mannetje, maar een volume.
Ze hebben er krijtborden ophangen en ik zag wel al wat teksten zoals

Boy keep on dreaming
Boy you are the beste
Thanks for the entertainment Boy

Maar wist ik veel, maar nu weet ik wat ze bedoelde.
1 biertje werden er dus 4 en daarna lekker me bed in.
Het hostel was heerlijk in een rustige omgeving, ver van het feestgedeelte en toch was je er met 15min met de taxi.
Heerlijk zwembad en een leuke bar en chillruimte, kortom blij met mijn keuze.
Dag 2 stond echt in het teken van luiheid, zwemmen, eten en chillen :-).
Shin had er ook weinig zin in en besloot samen te chillen en we kletste wat, bestelde Noodles in de keuken en later kwam Muha er ook weer bij.
Hij vertelde een verhaal over toen hij teveel in zee was en hij eigenlijk dus geen goede zwemmer in.
Iemand moest hem redden en Muha hield zich aan zijn been vast, totdat die gast zei “zo zinken we”, waarop Muha zei “maakt niet uit dan gaan we samen” hahaha en toen kwamen ze uiteindelijk aan de kant en barsten ze in lachen uit, maar de manier waarop hij het vertelde, geweldig.
In de avond leerde ik Muha het spel Shithead (kaartspel) en we speelde met zijn 3en. Het was gezellig en op het einde kwamen ook die jongens weer even spelen.
Het was de bedoeling dat ik er maar een paar dagen zou blijven, maar achteraf is gebleken dat ik 10dagen ben gebleken en die had ik nodig, even alles op een rijtje zetten, nieuwe route beetje uitstippelen en je lichaam de rust gunnen.
Amy en Tamira waren in een andere plaats redelijk in de buurt van Kuta en vonden er niet zoveel aan daarzo dus die besloten ook nog die kant op te komen, erg gezellig, ook omdat er dan wat meer mensen zijn.
De dag daarna zouden ze in de ochtend arriveren en dus zat ik aan mijn ontbijt. Omelet, toast en dragonfruit echt super lekker.
Ontbijt was gratis en iedere ochtend dus een omelet haha :-).
Amy en Tamira waren gearriveerd en die dag checkt Shin uit.
Ook kwam Raffael een jongen uit Frankrijk die er werkte in de buurt en dus verbleef in het hostel.
Later die avond kwam Philip een jongen uit Bremen en zo hadden we een gezellige groep mensen bij elkaar.
Die dag zelf was het slecht weer en besloten we te kaarten, wat te kletsen , hapje eten en daarna een bier in de avond.
De dag daarna besloten we naar de stad te gaan samen met Tamira, Amy, Muha en ik.
Hoe grappig Muha ook is, maar als hij met je mee is kost het je veel tijd :-).
Hij is altijd te laat, treuzelt met alles (even geld pakken duurt 15min bij hem), maar we zijn op vakantie haha.
Ik merkte wel een hele andere sfeer in de binnenstad van Kuta. Gemaakt voor party en vooral Australiërs die er veel geld uitgeven.
Alles is ook stuk duurder tov andere gebieden en de mensen zoals de verkopers een stuk minder vriendelijk.
Na 2uur hadden we het echt gezien, nare sfeer en namen we een taxi terug naar het hostel.
Kaartje leggen met zijn allen, muziek erbij, biertje en ik had het prima naar mijn zin.
De dag daarna besloten we om met Philip, Muha, Tamira, Amy en ik naar Uluwatu te gaan waar een beroemde tempel is op een rots en besloten om daar de zonsondergang te gaan bekijken.
Overdag nog even lekker gezwommen en een beetje relaxen en later op de dag een busje via hostel geregeld met chauffeur om richting Uluwatu te gaan.
Na een kleine 2uur arriveerde we en toen merkte Amy op dat er ook aapjes rondliepen en ze wil vooral niet gebeten worden omdat ze de dag erna naar huis zou vliegen. Ze besloot in de auto te blijven en dus gingen we met zijn 4en de tempel naar binnen.
Er was op dat moment een zegening van iets en helaas was de tempel daardoor bezet, maar het uitzicht was nog steeds prachtig en het weer gelukkig ook. Nadat we opmerkte dat er totaal geen aapjes waren in de buurt van de tempel was Tamira maar Amy op gaan halen.
We gingen richting de rots lopen om daar de zonsondergang te gaan bekijken. We liepen nog geen 5minuten of jawel hoor, apen hahahaha.
Ik ging stuk, maar Amy was echt bang.
Er lagen maar 2 op een pad en je kon er makkelijk langs en hun beloofde ons dat we daarna geen apen meer zouden zien.
Amy had al haar moed verzameld om erlangs te lopen en dus konden we toch met zijn allen genieten van de zonsondergang.
Echter toen we een mooie spot zagen, zagen we wel 20apen haha, 1 had zelfs een telefoon gejat en begon die helemaal te slopen.
Nu heb ik vernomen dat deze apen niet tam zijn en hartstikke gek, dus besloten we maar rechtsomkeer te maken.
Toen we weg liepen werd Tamira haar teenslipper bijna gejat door een aap haha maar ze kon hem gelukkig nog uit zijn handen trekken.
Bij een rustigere spot besloten we te wachten tot zonsondergang en het helaas iets bewolkt zodat het niet optimaal was, maar nog steeds een mooie view.
Toen er weer wat apen om de hoek kwamen kijken besloten we maar terug te gaan naar het hostel, echter 10meter verder stond alles vast en de terugrit duurde zeker 2uur en we hadden echt enorme trek en dat hebben ze geweten :-). Noodles besteld bij hostel en daarna nog Burger King haha.
Met zijn allen nog een biertje gedronken en toen betijen het bed ingedoken.
De dag daarna moest Amy uitchecken en had ze nog even de tijd om te relaxen en Tamira had haar vlucht richting Singapore eerder, Amy ging terug naar huis.
Ondertussen arriveerde Anthony uit Londen en hart en nieren Arsenal fan.
Hele fijne kalme jongen en zeker geen typisch Engelsman als in de zin van zich willen bewijzen of zo’n haantje.
Hij is ook 31en gewoon kalme backpacker.
Maar hij sloeg geen biertje over :-).
Toen Amy en Tamira weg waren besloten Raffael, Philip, Anthony en ik om naar de sportbar te gaan, want Arsenal speelde tegen Stoke City.
Er was een Iers koppel genaamd Michael en Alexandra die ook de wedstrijd wilde zien en we raakte aan de praat en het was er echt super gezellig en een heel groot scherm om te kijken.
Of het toeval het deed, Anthony ging snel naar de wc en strafschop Stoke City en dus Arsenal 0-1 achter.
Haha zie die blik nog voor me toen hij van de wc kwam.
Hij gaf wel toen dat het een terechte strafschop was, zo eerlijk was hij wel en ook niet schelden of wat dan ook.
Dat heb ik vaker opgemerkt tijdens mijn voetbaltrips naar Engeland, positiviteit, kan Nederland nog aardig wat van leren.
Vlak voor rust werd het dan toch 1-1 dus Anthony weer opgelucht.
Later zou Arsenal nog met 3-1 winnen.
We wilde nog even een andere bar opzoeken maar het begon te gieten en dus nog even in sportbar gebleven en daarna met taxi naar het hostel.
De dag daarna lekker uitbrakken en even met Anthony de stad ingeweekt, we wilde beiden naar de kapper.
Na wat omwegen kwamen we uit bij een kapsalon en ik zei aan Anthony “ga jij maar eerst, als ze er niks van bakt kan ik nog vluchten” haha hij ging stuk, maar uiteindelijk prima kapsalon inclusief gratis hoofdmassage, heerlijk.
Nog even wat rondgeslenterd en toen besloten we een stukje te gaan lopen alvast richting hostel.
Natuurlijk willen mensen wat van je zoals taxichauffeurs, kledingverkopers etc. Ons hield een taxichauffeur aan en wij vroegen de prijs.
We wisten dat het niet ver meer was en het hooguit 10.000roepia per persoon was.
De taxichauffeur vroeg 200.000roepia hahaha , ik vroeg hem of dat een taxi was of een privéjet haha. Hij kan er gelukkig zelf ook wel om lachen en hebben hem toch zover gekregen voor 10.000 ieder, als je maar standvastig blijft.
Aangekomen even biertje gedronken en wat gegeten want we gingen weer naar de sportbar om Manchester United _ Spurs te kijken.
Het Ierse koppel zou ook komen, maar bij binnenkomst waren ze er nog niet en het was drukker dan de dag ervoor en besloten we dezelfde plek in te nemen.
Omringd door Untied supporters die zelfs samen de liedjes zongen, was echt leuke sfeer.
Helemaal toen United de 1-0 scoorde en die tent zowat ontplofte haha. Uiteindelijk bleef het 1-0 en was de sfeer natuurlijk geweldig.
Na het fluitsignaal kwam het Ierse koppel bij ons zitten, want ze arriveerde 5minuten later dan de aftrap.
Later nog even naar een andere bar gegaan en rond 03.00uur besloten Anthony en ik achterop bij lokale jongens op de scooter te springen om ons af te laten zetten bij het hostel. Werkte prima en ook even lekker wat frisse lucht op die scooter.
De dag daarna lekker uitbrakken, zwemmen, lunchen en alvast wat dingen geregeld voor Vietnam zoals mijn visum en alvast me hostel in Thailand.
Later op de dag kwam het Ierse koppel richting ons hostel om een paar drankjes te doen en naar een bar te gaan.
Wat een leuke bar was dat. Live band en je kon verzoeknummers indienen en zelf zingen haha, na een paar bier stonden Michael, Anthony en ik op het podium Let it Be te zingen :-), hartstikke vals , maar ach wie kent ons daar.
Daarna wederom achter op de scooter en richting het hostel.
Ik was al vrij vroeg wakker de dag daarna en ontmoette David uit Ierland. Hele relaxen gast , maar zijn aanzicht doet anders vermoeden.
Kaal hoofd met achter wel dreads. Wie de film Kickboxer weet van Van Damme en dan Tong Po, zoiets :-).
Heel zijn oren onder de piercings en dat is het leuke juist als je zo iemand leert kennen. Hele rustige aardige gast en hart op de goede plek.
Zo zie je dat mensen die een 1ste indruk hebben er naast kunnen zitten.
We gingen even lunchen en hij woont in Cork en daar ben ik 2x geweest om vrienden op te zoeken dus veel herkenbare dingen werden er benoemd.
Inmiddels was Anthony ook wakker en gingen we even potje kaarten en een bier drinken om de kater te verwerken van hem :-).
Doordat vele al uitgecheckt waren was het wat rustiger in het hostel, maar ik had hier totaal geen moeite mee, heerlijk juist.
Voor mij was ook de laatste nacht aangebroken. Wekker gezet om 07.30uur om misschien wat ruimte te gunnen, moest om 09.00uur de taxi in richting vliegveld.
Paar laatste biertjes met David en toen besloten richting bed te gaan en toen gebeurde het, stroomuitval in geheel het hostel en dat betekende dus ook geen telefoon opladen.
Gelukkig had ik nog wat batterij dus dat scheelde.
07.30uur wekker en gelijk even gaan douchen. Beneden aangekomen merkte ik dat de stroom nog niet werkte en dus ik dan wel een probleem had als dit niet snel opgelost zou zijn.
Ik wilde über (erg goedkope taxi die je online kan bestellen) bestellen (geen wifi), creditcard betalen (geen wifi) en telefoon opladen (geen stroom).
Eerst maar ontbijten, omelet met toast en fruit en had alvast mijn externe oplader gepakt om al iets bij te laden.
Nog steeds geen stroom dus heeft een jongen van het hostel me om tijd te sparen even naar de bank gebracht op de scooter. 1ste pinautomaat was er geen cash op voorraad, 2de gelukkig wel en de tijd tikte door. Terug in hostel een deal kunnen maken dat iemand van het hostel me naar vliegveld zou brengen voor zelfde prijs.
Ingecheckt en wel kwam in Martin tegen, man uit Engeland, erg relaxen man die veel mooie verhalen had en dit doodde de tijd een beetje.
Terwijl ik dit typ gaan we bijna landen en dus bijna tijd voor Bangkok.
De vlucht was niet heel prettig na ongeveer 4uur lang turbulentie en schokken de hele tijd en ja wil er ook niet steeds over klagen, maar omringd door Chinezen en dus totaal geen manieren.
Ik probeerde even mijn ogen dicht te doen en nu hoef niet het hele vliegtuig met mij rekening te houden, ik zit aan het gangpad en de man naast mij was een bekende hun. Echt een geschreeuw en hard praten naar elkaar en misschien is het de cultuur, maar dan nog.
Het is al geen groot vliegtuig dus ruimte is beperkt en de vrouw naast 10x iets uit haar tas aan het pakken, dus mij ook 10x aanstoten met een elleboog, smakken en dan zo hard die neus ophalen haha ik vind het maar niks :-).
Maar nog eventjes tot de landing en kan ik weer genieten van het mooie wat me te wachten staat.

Aangekomen in Bangkok duurde het bij de paspoort controle erg lang, heb wel een 2uur gewacht, uiteindelijk de taxi in en op naar me hostel.
Het hostel was klein, compact en gezellig en niet heel druk.
Ik ging even verkennen en stopte al vrij snel bij een kraampje op de stoep met rijst, kip en bonen, heerlijk en dat voor 1euro.
Later had ik afgesproken met Katya, meid uit Den Haag die vaker in de kroeg komt waar ik ook regelmatig kom en zij is ook op reis.
Lekker rustige bar opgezocht en wat biertjes gedronken en vakantieverhalen uitgewisseld. Na afscheid genomen te hebben besloot ik terug te gaan naar het hostel, was toch wel erg moe en was een lange dag en duurde niet lang voordat ik in slaap viel.

De 2de dag moest ik wat dingen regelen voor mijn visum voor Vietnam. Formulieren uitprinten en invullen en pasfoto’s laten maken.
Ging allemaal vrij vlot en dus beloonde ik mezelf in de middag met een bier bij het hostel en duurde niet lang voordat Jonas kwam , een jongen uit Zweden die op doorreis was en vanavond weer vertrok. Lekker wat gekletst en toen hij vertrok ontmoete ik Adelie een meid uit Frans Zwitserland en daar ook biertje mee gedronken totdat we ineens met 4 mensen waren. Lekker buiten zitten, kaarten en wat drinken en kletsen.
Ik besloot op tijd te gaan slapen zodat ik de wekker op tijd kon zetten om mezelf in de ochtend wat speling te geven.

Dag van vertrek naar Vietnam en daar heb ik stiekem toch het meest naar uitgekeken.
Lekker op tijd eruit en gedoucht, backpack ingepakt , sigaret en koffie en rond 10.30uur de taxi genomen richting het treinstation om daar over te stappen op de skytrain naar de luchthaven.
Uiteindelijk verliep alles zo vlot dat ik er heel ruim van te voren was, maar ach beter te vroeg dan zo moeten stressen.
Zoals de meeste mensen wel vernomen hebben is een aantal weken geleden de koning overleden van Thailand en is best fascinerend te zien hoe hij er geëerd word. Heel veel respect.
Na inchecken en alle controles kwam ik een Braziliaans koppel tegen die ook naar Vietnam gingen en daar even mee gekletst dus de tijd ging vrij rap en toen was het al tijd om te boarden.
De vlucht verliep soepel dit keer en dus was ik reuze benieuwd naar mijn belevenissen in Vietnam.
Op naar het gedeelte om me visum te regelen, ik moest me ingevulde formulieren afgeven en me paspoort en heb serieus 1uur en 45minuten gewacht haha :-). Nu lach ik erom, maar tijdens het wachten was in minder blij. Uiteindelijk alles goedgekomen en dus de taxi in richting mijn hostel.

Mijn indrukken voor Vietnam bewaar ik voor mijn volgende blog :-)!
Besefte me wel dat het echt lang geleden was dat ik een blog geschreven had, maar extra leuk voor jullie om weer iets te lezen !

Groetjes vanuit Hanoi !