Jakarta

Vanuit Jakarta mijn 1ste reisverslag vanuit Azië.

Na een vertraging van een uurtje dan toch veilig geland na een erg turbulente vlucht.
Bagage ophalen en sigaret roken (ja nog steeds niet gestopt) en toen begon het spel wat ik zo leuk vind aan Azië, onderhandelen.
Het is heel gebruikelijk om te onderhandelen, dus zeker niet respectloos.
Ze boden me een taxi aan voor 450.000 roepia , omgerekend bijna 32euro. De beste man verteld dat ik eerst ging roken.
Tijdens het roken kwam er een andere chauffeur die me een taxi aanbood voor 350.000 roepia. Ik vertelde hem dat ik hem voor 200.000 al beloofd had aan een ander, puur op de bluf. Met 200.000 roepia ging hij akkoord, dus de 1ste winst was al binnen haha :-).
Verteld dat ik wel geld moest afhalen. Hij riep een kleine jongen erbij, schat 20jaar maar klein, smal postuur en die bakte mijn backpack over, gezegd dat we beter konden ruilen en hij mijn rugzak pakte, aangezien de backpack best zwaar is, maar hij liep er al mee.
Ik moest van binnen zo erg lachen, die backpack kwam bijna tot zijn knieholte haha, ook wel aandoenlijk.
Nadat ik geld afgehaald had liepen we naar de taxi en vroeg aan hem of het nog ging, alles ok zei hij.
Hij daagde me beetje uit op een leuke manier door tegen me aan te botsen met me backpack dus ik gaf een klap op de bovenkant van mijn backpack haha, zat hij ineens op zijn knieën , iedereen lachen daarzo. Heb hem wel 5000 roepia (0,70vent) gegeven voor het slepen , volgens mij had hij dit niet echt meegemaakt, hij keek zo trots naar het briefje. Leuk te zien.

Op naar het hostel met de taxi. Ik had geen zin meer dingen uit te pluizen om met OV te gaan, na een vlucht van in totaal 15uur met overstap kies je voor de makkelijke weg.
De taxichauffeur sprak slecht Engels, maar met handen en voeten kwam je al ver. Vooral Robin van Persie en Arjen Robben zijn populair.
Toen ik hem vroeg of hij Tom Degens kon, aanstormend talent bij Nederlands elftal zei hij "yes yes good player" haha, in Azië is dat een fatsoensnorm wanneer ze je niet begrijpen toch ja te knikken, via mijn paspoort hem laten zien dat ik Tom Degens was en zeker geen aanstormend talent met 31jaar, hij lachte zich dood achter het stuur.

Na een rit van ongeveer 30minuten kwamen we aan in Jakarta, nu nog het hostel vinden. Na ongeveer 5x hetzelfde rondje te zijn gereden besloot hij aan een politie agent de weg te vragen. Het was inmiddels al 00.15uur. We konden het nog steeds niet vinden, maar wat bleek, in het hostel zijn ze de bovenste etage aan het verbouwen dus het bord waar de naam opstond was omringd door steigers haha :-).
Uiteindelijk toch gevonden en tijd om in te checken.
Vriendelijk en goed Engels sprekend personeel zat al op me te wachten en ze verontschuldigde zich voor de vertraging en de taxirit, zo lief ! Gezegd dat alles ok was en ik veilig op plaats van bestemming was.

Ik kwam binnen in een kamer, met echt goede airco, was er heerlijk koel en ik had gelukkig het onderste bed, met een eigen houten kluis en gordijnen, dit houdt veel licht tegen en toch beetje privacy.
Ik was zo gesloopt dat ik besloot lekker te gaan slapen.

De volgende dag rond 08.00uur eruit, was gek genoeg fit, ontbijt gepakt (gratis in hostel), ze hebben zelfs hagelslag haha !
Koffie gepakt en die hakte erin. Haha zo sterk dat wanneer je die drinkt je ongetraind een marathon kan rennen van 40km :-).
Na het ontbijt even lekker gedoucht en even buiten gaan verkennen.
Wat ik helaas al las in reisblogs werd bevestigd, enorm drukke stad, weinig te zien en de meeste landen op Jakarta omdat het beste is om op te reizen en blijven 1 nacht en gaan dan op doorreis.

Maar kwam er eigenlijk direct achter dat ik zo blij ben met mijn keuze voor Azië, heel ander soort volk, discipline, niet klagen en enorm vriendelijk.
Met tattoo's val je ook wel op, werd na iedere meter er op een leuke manier op aangesproken, totaal niet storend.
Voel me echt relax hier.
Maar poeh wat een hitte, zo drukkend, zweette me kapot binnen een minuut al, dus tijd om even restaurant op te zoeken en de Indische keuken uit te proberen.
Fantastisch, een keuken kan je het niet eens noemen. 1 pit op gas met 1 pan erop met heet water, daar word alles ingegooid en afgegoten en klaar, maar zo heerlijk.
Ik bestelde nasi met groente.
Ik vroeg de vrouw of ik een foto met haar mocht maken. Ineens rukte er 3 Indonesische mensen op vanuit een ruimte en stonden ze dan met camera's haha leek wel een popster, maar zo leuk.
Ik bestelde nog een Mango juich en thee.
Toen maakte ik de fatale fout hahaha, ze hadden zoet zure saus en sambal en jullie raden het al, ik gooide sambal erover.
Stond zowat in brand, maar toch nog eetbaar haha.
Ik ging betalen alles bij elkaar 25000 roepia (1,75euro). Ik bedankte ze vriendelijk en liep verder.
Helaas was er weinig te zien en besloot terug te gaan naar het hostel, was toch moe dus nog even de ogen dichtgedaan.

Rond 18.00uur opgestaan en zag dat mensen eten bestelde dus dat ook maar gedaan. Kip, rijst en een saus incl bezorgen voor 1,50euro.
Wederom heerlijk en wat een verademing ten opzichte van Australië waar je een snicker kocht voor 3euro.

In de avond 1biertje gedronken in het hostel (1,50euro) en toen lekker gaan slapen.

Dag daarna moet ik bekennen dat ik echt lui was en aangezien er toch niet veel te zien was, er is hier 1 monument en een tempel, maar dit schijnt niet de moeite te zijn dus besloot deze over te slaan, rust op zijn tijd is ook heerlijk. Je bent toch in een ander continent, lange vlucht gehad en dan moet je soms ook even naar je lichaam luisteren in plaats van alles willen doen, deze tip kreeg ik van Leo van Noort, de Azië expert !

Toen ik rond een uurtje of 09.00uur naar beneden liep en me ontbijt op had ging ik even buiten kijken. Daar zat Roman, een Indonesische jongen te spelen op de gitaar. Wat een talent die gast, niet alleen de gitaar, maar ook zijn stem !
Ik vroeg of ik hem mocht filmen en dit was prima. Toen ik zei dat mijn vader muziek van de BeeGees mooi vind, ging hij op google en speelde hij een liedje voor mijn vader om te delen op whatsapp.
Echt super leuk.
Ik heb zowat de hele middag met hem buiten gezeten, gekletst, naar zijn muziek geluisterd en wat dingen opgezocht op de laptop, lunch besteld en beetje relax aangedaan.

Rond 16.00uur heel even me ogen dichtgedaan en rond 18.00uur weer eten laten bezorgen, rijst met kip en groente en inclusief bezorgen 1,05 echt bizar. Jullie merken het vast op dat ik de prijzen erbij benoem, maar dit is zo een verademing tegenover Australië en vind zeker niet erg geld uit tegen , maar 5euro voor een blikje bier , dan geniet je niet ervan. Mensen die me kennen weten dat ik niet heel langzaam drink, maar geloof me, in Australië deed ik wel 20minuten over een blikje haha.

Na het eten nog even gekeken naar mijn reis naar Yogjakarta, met de trein duurt dit om en nabij 8uur en schijnt dat je wel de beste kaartjes moet kopen om beetje comfort te hebben.
Ik keek verder en zag dat er een minivan is die je ophalen bij het hostel en afzetten bij je hostel in Yogjakarta voor 25euro. Klinkt misschien duur , maar scheelt 10euro met de trein en om eerlijk te zien kies ik wel voor een beetje comfort dan en het is een overnacht rit, dus scheelt nacht in het hostel en je komt fit aan in de ochtend dus je hebt de hele dag. Ga je met de trein kom je rond 19.00uur aan.
Veel mensen reizen echt met budget en die snappen mijn keuze niet haha, maar ik doe wat ik denk dat beste is en ja wat is 10euro nu, dat spaar je vast weer ergens uit.
In Yogjakarta schijnt het grootste Boeddhistische monument te zijn genaamd Borobudur, dit schijnt echt een hotspot te zijn.
Ook hier vragen ze ongeveer 12euro entree voor en vele kippen dit vanwege budget, maar ik ga dit 100% doen!
Als jullie op google kijken en Borobudur intypen, ziet fantastisch uit, kijk er echt naar uit.
Vanuit Yogjakarta vlieg ik naar Bali en vanuit daar zien we wel weer verder.

Inmiddels is het mijn laatste dag in Jakarta en hier is het nu 12.00uur in de middag.
Ik word rond 18.00uur opgehaald om mijn reis te vervolgen.
Ik moet zeggen dat ik erg uitkijk naar het vervolg van mijn trip.
Tot nu al zoveel leuke en bijzondere mensen leren kennen en als backpackers ben je toch vrij hecht, omdat je allemaal hetzelfde denkt.

Maar als ik dan bel met vrienden of familie moet ik zeggen dat ik Nederland wel een beetje mis, behalve het klimaat op dit moment haha :-) sorry allemaal !!
Maar dit is 1x in me leven en dat besef ik me al te goed en voel me ook bevoorrecht dat ik dit kan doen en wil zeker ook nogmaals mijn collega's bedanken dat ze me deze kans gunnen, zonder hun toestemming zat ik hier niet !!

Hoop dat het weer een plezier was om dit te lezen en tot de volgende blog maar weer !!

Groetjes Mister Tattoo zoals me hier noemen haha